Παρασκευή 4 Ιουλίου 2008

 

" Ελπίζω " - Της Νίκης Ζαχαροπούλου

Από το 1ο τεύχος της «αναζήτησης» (Μάρτης 2008)

Ελπίζω

Της Νίκης Ζαχαροπούλου

2008.Τυχερή που ζω στην εποχή του διαδικτύου και της άμεσης διάχυσης της πληροφορίας.
Τυχερή που που ζω στην εποχή της τεχνολογικής έκρηξης.
Τυχερή που μηδενίστηκαν οι αποστάσεις, που μπορώ να επικοινωνώ ανά πάσα στιγμή, μέσω του κινητού, με όποιον θέλω.
Τυχερή που στην ιατρική και στη γενετική γίνονται άλματα.
Τυχερή που απολαμβάνω υπερπληθώρα αγαθών και προϊόντων.
Τυχερή που βλέπω μεγάλα έργα, δρόμους, γέφυρες και κτίρια να χτίζονται στη χώρα μου.
Έτσι θα έπρεπε να είναι.
Όμως εγώ αισθάνομαι άτυχη.
Άτυχη που πίνω νερό με νιτρικά.
Άτυχη που τα φρούτα και τα χόρτα που τρώω έχουν ποτιστεί με αυτό το νερό.
Άτυχη που αναπνέω οξυγόνο και μαζί διοξίνες από την καύση πλαστικών στις χωματερές.
Άτυχη που οι χημικές ουσίες έρχονται να δώσουν γεύση και χρώμα σ'ότι τρώω.
Άτυχη που βλέπω τα κλωνοποιημένα κρέατα να πλησιάζουν το πιάτο μου.
Άτυχη που δεν βλέπω πια τα ζώα και τα φυτά που έβλεπα είκοσι χρόνια πριν.
'Ατυχη που κάνω μπάνιο σε θάλασσα με αφρούς.
Άτυχη που βλέπω μπετόν στον αιγιαλό.
Άτυχη που είδα το δάσος να καίγεται και μια βδομάδα μετά συνδημότες μου να κόβουν 4 μέτρα πράσινο πεύκο που γλίτωσε για να φτιάξουν σκαμνάκια στο εξοχικό.
Άτυχη που κάνω μπάνιο εν μέσω δυναμιτών και συχνά αναρωτιέμαι μήπως δεν είμαι στις Θίνες αλλά στη λωρίδα της Γάζας.
Άτυχη που καταναλώνω για να αισθανθώ ευτυχής.
Άτυχη που τα σκουπίδια που παράγουμε δεν τα διαχειριζόμαστε σωστά και αποτελεσματικά.

Βιώνοντας την απόλυτη σύγχυση και μη ξέροντας στ' αλήθεια αν πρέπει να χαρώ ή να λυπηθώ που ζω στο 2008, αποφάσισα να μην αισθάνομαι ούτε ευτυχής ούτε δυστυχής, ούτε τυχερή ούτε άτυχη.
Αποφάσισα να βρω καταφύγιο σ'αυτό που μου υπαγορεύει το ένστικτό μου, στην ελπίδα, δηλαδή.
Δεν ξέρω αν απλά ξεγελάω τον εαυτό μου, αλλά δεν έχω εναλλακτική λύση.
Ελπίζω λοιπόν.
Έχω πίστη στον άνθρωπο.
Σε σένα που έχεις τις ίδιες ανθρώπινες ανάγκες με μένα και βιώνεις την ίδια πραγματικότητα και τα ίδια προβλήματα με μένα.
Ελπίζω ότι θα αντιδράσεις και θα δράσεις...

Ετικέτες


Σχόλια: Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]





<< Αρχική σελίδα

This page is powered by Blogger. Isn't yours?

Εγγραφή σε Αναρτήσεις [Atom]